เมื่อวันที่ 21 ก.ค. 65 ผู้ใช้เฟซบุ๊คชื่อ พฤ โอโดเชา ได้โพสต์ถึงความทุกข์และความลำบากของชาวบ้าน โดยฝากไปถึงกลุ่มที่ขับรถมอเตอร์ไซค์วิบากกลุ่มหนึ่งว่า
ขอฝากกระซิบถึงรถวิบากกรรมบางกลุ่มหน่อยนึง เพื่อประโยชน์ทั้งชาวบ้านและกลุ่มขับรถร่วมรับรู้ ในหน้าฝน
————–
ไม่ใช่เราห้ามมาเยื่ยมหรือผ่านหมู่บ้านแต่มาเยี่ยมชาวบ้านมีหลายวิธี การมาขับมอเตอร์ไซค์วิบากปั่นล้อแข่งเล่นผ่านหมู่บ้านทำทางชาวบ้านเสียสร้างทุกข์ให้ชาวบ้าน มันOK.กันหรือครับ
ทางที่ชาวบ้านเราใช้สัญจรทั้งหญิงชายครอบครัว เป็นทางลัดข้ามระหว่างชุมชนหมู่บ้าน เดินทางเยี่ยมพ่อแม่ลูกหลาน ไปนาสวนดูวัวควายหาของป่ากิน ลำพังน้ำแพงอะไหล่รถเครื่องแพงที่ชาวบ้านต้องแบกก็มากโขจะแย่อยู่แล้ว
แต่มีกลุ่มขับรถมอเตอร์ไซค์วิบากบางกลุ่มชอบมาขับเล่นตามป่าเขา มีดอกยางใหญ่รถยกสูงแรง มาขับปั่นทางให้เกิดร่องลึกอย่างแสนสนุกสนานกันก็น่าอยู่
แต่เขาเหล่านั้นจะรู้ไหม่เวลาชาวบ้านมองเสียงจากท่อดังสนั่นทั่วหุบเขาบ้านป่า มันทำให้ชาวบ้านทุกข์และลำบากมากขึ้น
ทุกข์ที่ขับรถตามรอยร่องลึก ทุกข์ที่เสียงดังจากการแต่งท่อเข้ามาในหมู่บ้านจนคุยกันไม่ได้ยิน จากเสียงมอเตอร์ไซค์กลบความสงบหมด ทุกข์ที่ชาวบ้านต้องหลีกทางให้พวกรถแข่งเหมือนมีอภิสิทธิ์มากกว่าชาวบ้านที่ใช้รถปกติสัญจรตามวิถีทั่วไป ทุกข์ที่ต้องยอมเพราะชาวบ้านกลัวความเสี่ยงที่จะเกิดอุบัตติเหตุ และที่ผ่านมาเคยชนหมูไก่ชาวบ้านตายมาแล้วก็ไม่มีคนรับผิดชอบ และรถเหล่านี้มีใบ พรบ.ประกันเสียหรือเปล่าฯ
ทุกข์ที่รถมอเตอร์ไซค์ของชาวบ้านต้องเสียสึกหรอเร็วบ่อยมากขึ้นโดยไม่จำเป็น จากทางที่เสีย อะไหล่รถเสียหายโน่นนี่บิดเบี้ยวเบรคหักบ้างเครื่องแตกบ้าง ทุกข์กับค่าซ่อมแซมรถ ทุกข์กับการเหนื่อยมากขึ้นและเสียเวลาเดินทางมากขึ้น เพราะล้อชาวบ้านเตี้ยดอกยางเล็กแทบบางคันไม่เหลือ ไม่ได้มีเงินแต่งรถยกสูงดอกยางใหม่
อยากขับแข่งรถวิบากก็มีสนามแข่งบนถนนให้บิดไปแข่งเล่น ทำไมต้องมาขับปั่นทางสัญจรของชาวบ้านบนป่าบนดอยให้เสียด้วย พอถนนเสียชาวบ้านก็ต้องขุดถมทางเองไม่เห็นคนขับมอเตอร์ไรวิบากคนไหนมาช่วยขุดซ่อมทางเลย
ลำพังชาวบ้านใช้ถนนหนทางกันเองก็แย่พออยู่แล้ว หวังว่าเพื่อนๆที่ชอบบิดมอเตอร์ไซค์จะเข้าใจนะครับ เพราะเห็นสภาพอย่างนี้มาหลายสิบปีแล้ว ช่วงบ้านหนองมนฑา บ้านขุนวิน แม่ต.แม่วินอ.แม่วาง – บ้านแม่ลานป่าคา ต.สะเมิงใต้ อ.สะเมิง และ ต.บ่อแก้วแม่โต๋ แม่ขะปู ต.บ่อแก้ว – แม่ลานป่าคา ต.สะเมิงใต้ อ.สะเมิง จ.เชียงใหม่
ถึงอีกกลุ่มที่ใช้รถยนต์ดอกยางใหญ่ๆ ท่านรู้ไหมความจริงถนนทางดินแดงรุกรังถ้าชาวบ้านใช้ดอกยางเล็กๆทางจะไม่เสียเร็วท่านอาจเคยเห็นป้ายชาวบ้านว่าห้ามใส่โซ่พันล้อ เพราะโซ่กับดอกยางรถใหญ่เวลาขับจะตะกุยหน้าดินให้เกิดรอยตะปุตะป่ำหินดินทรายกระเด็นออกมาเป็นโคลนเกิดร่องลึกเร็วขึ้น
หินรุกรังที่เทบดอัดกับถนนดินจะถูกตะกุยออกมา เวลาน้ำฝนมาจะพัดเอาหินก้อนกรวดจากหน้าผิวถนนที่แน่นนั่นออกไป ทำให้เกิดร่องลึกเร็วจากนั้นรถธรรมดาของชาวบ้านจะเดินทางสัญจรใช้ถนนเส้นนี้แทบจะไม่ได้อีก จะเหลือแต่รถโฟวิลล้อดอกวิบากใหญ่ๆ ใช้กัน
พอรถเหล่านี้ติดทางจะเละแทะมากกว่าชาวบ้านจะขุดซ่อมด้วยมือนั้นหนักมาก แต่ถ้าใช้ล้อรถปกติแบบที่ชาวบ้านใช้กันตามวิถีทั่วไป ร่องก็ไม่ลึกการขุดซ่อมแซมถมดินด้วยมือก็ง่ายเบาหน่อย
ซึ่งชาวบ้านจะนำดอกยางรถลายเรียบเล็กมาใช้ เพราะรอยรถจะคอยกลบเหยียบให้หน้าผิวถนนแน่นให้ขึ้น แบบนี้ดีกว่า โดยไม่ค่อยตะกุยดินออกมาซึ่งถือว่าเหมาะกับทางดินรุกรังดินแดนกว่าครับ
จริงๆเรื่องแบบนี้เกิดขึ้นกับชุมชนบนดอยแทบทุกพื้นที่ครับที่มีมอเตอร์ไซค์วิบากผ่านแต่ชาวบ้านไม่รู้ ได้แต่ยิ้มให้ ไม่รู้จะบอกเขาอย่างไรแค่นั้นเอง
หักใช้คำเลยเถิดประการใดขออภัยด้วยครับ
