เจ้าของร้านอาหารกลางเมืองเชียงใหม่ แฉพฤติกรรมอดีตลูกจ้าง ก๊อบปี้เมนูอาหารในร้าน ไปเปิดร้านใหม่ห่างจากร้านแค่ 250 เมตร ทำลูกค้าเข้าใจผิดนึกว่าเปิดสาขาใหม่
วันที่ 9 พฤษภาคม 2566 สาวนักธุรกิจสาวเจ้าของคาเฟ่และร้านอาหารย่านชื่อดังของเชียงใหม่ นำหลักฐานเมนูหลากหลายเมนูที่บริการในร้าน ออกมาแฉพฤติกรรมอดีตพนักงานของร้านที่ออกจากงานไปแล้วหลังถูกจับทุจริต อาศัยประสบการณ์ในครัวเพียงไม่นาน แต่รวมหัวกันขโมยเมนูที่ขายดี ก๊อบปี้ทั้งหน้าตาอาหาร การจัดวางจาน และชื่อเมนู ไปลงทุนเปิดร้านกันเอง ห่างจากร้านเดิมเพียงไม่กี่ร้อยเมตร อีกทั้งยังนำไปขายตัดราคาที่ถูกกว่า เมื่อลูกค้าเก่าของทางร้านและเพื่อนๆ ไปชิมคิดว่าเป็นอีกสาขาของร้าน พร้อมกับติว่าคุณภาพอาหารแย่ลง ทำให้เจ้าตัวต้องปรึกษาทนายและเข้าดำเนินการแจ้งว่าเป็นการละเมิดและขโมยข้อมูลทางธุรกิจจากนั้นเจรจาเซ็นรับทราบว่าจะไม่ทำแบบนี้อีก เบื้องต้นยังให้ความสงสารไม่ดำเนินการฟ้องร้องตามกฎหมาย เตือนเจ้าของร้านอาหารไว้เป็นอุทาหรณ์ว่าอย่าไว้ใจพนักงานแบบนี้ ที่เปรียบคล้ายกับชาวนากับงูเห่า ที่งูแว้งมากัดคนที่คอยดูแล
โดยทาง นางสาวดาว (นามสมมุติ) อายุ 35 ปี เจ้าของธุรกิจคาเฟ่และร้านอาหารชื่อดังย่านประตูท่าแพ ภายในตัวเมืองเชียงใหม่ เล่าให้ทางผู้สื่อข่าวฟังว่า ตนทำธุรกิจคาเฟ่และร้านอาหารหลายสาขาในชื่อที่ต่างกัน โดยจะเลือกโลเคชันที่มีนักท่องเที่ยวจำนวนมาก เช่น ประตูท่าแพ วัดพระสิงห์ อ่างแก้ว มช. เป็นต้น เนื่องจากตนมีประสบการณ์ที่ใช้ชีวิตในออสเตรเลียมานาน อีกทั้งสามีมีอาชีพเป็นเชฟที่นั่น เมื่อกลับมาเมืองไทยจึงเลือกเปิดร้านคาเฟ่และมีอาหารเมนูสำหรับชาวต่างชาติจำนวนมากหลายเมนูโดยเน้นคุณภาพ ในราคาไม่แพงเกินไปสำหรับนักท่องเที่ยว
โดยในช่วงปีที่ผ่านมาตนได้รับพนักงานสาวคนใหม่มาคนหนึ่ง เมื่อเข้ามาทำงานได้สักพักได้สนิทกับพนักงานเดิมของร้านเธออีกสามคน คนหนึ่งเป็นผู้จัดการร้านและอีกสองคนทำงานเป็นผู้ช่วยในครัว ทั้งหมดมีอายุประมาณ 23-26 ปี ตลอดระยะเวลาที่ทำงานเธอมักให้ลูกน้องในร้านคนอื่น คอยสังเกตพฤติกรรมพนักงานกลุ่มสี่คนนี้มาตลอด กระทั่งพบว่าหนึ่งในพนักงาน มีการทุจริตเงินขายสินค้าภายในร้าน เมื่อจับได้จึงเรียกมาคุยและให้ออกจากงานไปคนหนึ่ง ต่อมาที่เหลือในกลุ่มเดียวกันเริ่มมีพฤติกรรมเปลี่ยนไป ไม่ตั้งใจทำงานจึงให้ทยอยออกจากงานที่ร้านสาขาประตูท่าแพไปจนหมดซึ่งตนก็ยินยอมให้ออกงาน พร้อมกับคืนเงินค่าประกันที่ทำกับทางร้านด้วย และคิดว่าเรื่องจะจบลงเพียงเท่านี้
กระทั่งต่อมามีลูกค้าของทางร้านที่มาใช้บริการ มาสอบถามว่าไปเปิดอีกสาขาอยู่ใกล้กันหรือไม่ เพราะหน้าตาเมนูอาหาร และชื่อเมนูเหมือนกัน แต่ราคาถูกกว่าครึ่งหนึ่ง อีกทั้งยังจำหน้าพนักงานชุดเดิมได้ถึงสามคน เมื่อตนทราบจึงให้เพื่อนไปนั่งทานและถ่ายหน้าตาอาหารมาให้ดู ปรากฏว่าเป็นการก๊อบปี้อาหารและเครื่องดื่มที่ขายดีของทางร้านเกือบทุกเมนู จึงปรึกษาทางทนายเข้าดำเนินการตักเตือนพร้อมให้ลงลายมือชื่อเป็นหลักฐานไว้ ว่าจะไม่จะทำเช่นนี้อีก และจะดำเนินคดีตามกฎหมาย แต่อดีตลูกจ้างทั้งสามยังอ้างแถไปเรื่อยๆ ว่าได้สูตรมาจากอินเทอร์เน็ตนำมาปรับเองทุกเมนู
นางสาวดาว (นามสมมุติ) บอกอีกว่า จากกรณีที่เกิดขึ้นทำให้ตัวเองรู้สึกไม่อยากไว้ใจใครง่ายๆ อีก เพราะตนก็ไม่คิดว่าจะถูกกระทำเช่นนี้ และไม่คิดว่าจะถูกอดีตคนใกล้ตัวมาทำ เพราะเรื่องที่เกิดขึ้นก่อนหน้านี้ตนก็ไม่ได้ทำอะไรที่ไม่ดีให้กับทางคู่กรณีเลย แต่เรื่องที่เกิดขึ้น ตนก็ไม่ได้รู้สึกอะไรมากนัก เพราะแม้จะรู้ว่าร้านคู่กรณีมีการเอาเมนูอาหารไปลอกเลียนแบบก็ไม่ได้ทำให้สามารถดึงลูกค้าที่ร้านไปได้ แม้ว่าหลายๆ เมนูจะมีลักษณะคล้ายกันกับของที่ร้านก็ตาม เนื่องจากมาตรฐานที่ต่างกัน รวมไปถึงการสั่งสมประสบการณ์ในการทำอาหารที่ห่างกัน เพราะตนสั่งสมประสบการณ์มาร่วมสิบปีตั้งแต่ยังอยู่ที่ประเทศออสเตรเลีย จนถึงปัจจุบันใช้เวลามากกว่า 20 ปี แต่อีกฝ่ายที่เพิ่งมาทำงานกับตนได้เพียง 4 เดือน แต่คิดว่าจะทำให้ร้านมีชื่อเสียงได้ตนก็ไม่ได้สนใจอะไร
นอกจากนี้เรื่องราวที่เกิดขึ้น ตนก็อยากให้เป็นอุทาหรณ์กับผู้ประกอบการและคนที่ทำธุรกิจในลักษณะเดียวกันด้วยว่า อย่าไว้ใจพนักงานมากเกินไป และพยายามสังเกตพฤติกรรมของพนักงานให้ดี อย่าปล่อยให้ดูแลร้านหรือธุรกิจของเรามากเกิน อย่างเช่นตนที่ขนาดเป็นคนคัดเลือกเอง และสังเกตอย่างดี ก็ยังถูกกระทำเช่นนี้ และอยากให้เรื่องราวของตนเป็นบทเรียนกับผู้ประกอบการ สังเกตพนักงานให้ดีว่ามีความจริงใจ และรักในธุรกิจของเรามากน้อยเพียงใด
และอยากฝากถึงพนักงาน,ลูกจ้าง ทุกคน ที่ได้รับโอกาสที่ดี ได้มีงานทำก็ขอให้รักษางานของตนเองให้ดี ทำงานด้วยความซื่อสัตย์ สุจริต เพราะทั้งลูกจ้าง และ นายจ้าง ต่างต้องพึ่งพาอาศัยกัน ขับเคลื่อนธุรกิจกันไป แม้ถึงวันหนึ่ง ที่ลูกจ้างจะต้องแยกย้ายไปเติบโต ก็ขอให้นำประสบการณ์ที่มี ไปใช้ประโยชน์ในขอบเขตที่สมควร ให้เกียรติและเคารพ ผู้ที่ให้ประสบการณ์กับเรา ต้องคิดถึงใจเขาใจเรามากๆ ว่า การที่คนสร้างธุรกิจจนเติบโตมาต้องทุ่มเท ทั้งแรงกาย แรงใจ เวลาในการสะสมประสบการณ์ และค่าใช้จ่ายในการลองผิดลองถูก เรียนรู้ ศึกษา ปรับเปลี่ยนอยู่ตลอดกว่าจะมาถึงจุดที่มั่นคงได้ การเป็นลูกจ้าง ไม่ควรจะก๊อบปี้ข้อมูลทางธุรกิจไปใช้โดยไม่ได้รับอนุญาตแบบนี้ เพราะเป็นเรื่องที่ไม่สมควรทำ
ตนรู้สึกเสียความรู้สึก แต่ตนก็เป็นคนที่ให้โอกาสคน หากอีกฝ่ายอยากลอง หรือมั่นใจว่าสิ่งที่ทำมันจะเป็นอย่างตัวเองได้ ก็ให้ลองไป แล้วสุดท้ายผลลัพธ์มันก็จะออกมาเอง แต่อย่างไรก็ตามจากเรื่องที่เกิดขึ้น ก็ทำให้ทางร้านได้รับผลกระทบและความเสียหาย รวมไปถึงถูกลดทอนความเชื่อมั่นในคุณภาพของอาหาร อีกทั้งยังเกิดความเข้าใจผิด เนื่องจากทางร้านถูกรีวิวและถูกคอมเพลนในเรื่องของคุณภาพ เพราะกลุ่มลูกค้าของร้านส่วนใหญ่เป็นชาวต่างชาติ และบางกลุ่มเป็นกลุ่มที่มีกำลังเงิน ซึ่งส่วนใหญ่ที่มาทานอาหารที่ร้านจะเน้นเรื่องของคุณภาพเป็นหลัก รวมถึงราคาอาหารของร้านจะอยู่ในราคากลางๆ ที่คนไทยและชาวต่างชาติสามารถเข้าถึงได้ และต้องการให้ลูกค้าที่มาใช้บริการได้รับการบริการที่ดีที่สุด
